گفته  بودی    چو    نماینده    شوم    یکماهه
فقر  را  ریشه کن  از    شهر  شما  خواهم کرد

مسجد  و  مدرسه    گرمابه    و    بیمارستان
به   تمنای     دل    خلق    بنا     خواهم  کرد

بعد   احداث   زمین   چمن    و     ورزشگاه
روی    بر     ساخت   استخر شنا خواهم کرد

گره   از   کار    فروبسته ی   همشهری ها
با  سرانگشت  خود  البته  که  وا خواهم کرد

هرکه   بیکار  بود   زود   گذارم  سر   کار
هرکه   بیمار    منش درد  دوا   خواهم کرد

وان  که   درخواست   کند وام  طویل المدت
بهر پرداخت به وی سعی سزا  خواهم  کرد

هرکه   قاچاقچی  و محتکر  و  معتاد است
کمرش  را   به  یکی ضربه دوتا خواهم کرد

امتیازات   به    ارباب    هنر    خواهم داد
سره  از  ناسره   البته  جدا   خواهم   کرد

ز   حقوقی  که  به  من بهر  وکالت  دادند
قرض   هر   آدم    نادار  ادا  خواهم کرد

قشر  آسیب پذیری که در این منطقه است
ز خود البته که فی الفور رضا خواهم کرد

دامداران  صفا کیش  و   کشاورزان  را
با  یک   اقدام  بجا خویش کفا خواهم کرد

بخت  اگر  یار  شود  حاجت   حاجتمندان
به   ولایات   دگر   نیز  روا  خواهم کرد

جلو سیل و زمین لرزه سپر سینه ی خویش
جهت  رفع  قضا    دفع  بلا   خواهم  کرد

کارها  چون  همه  گیرد سروسامان  تازه
بهر  تفریح  شما   فیل   هوا  خواهم کرد
           *******
گفتم  آن  روز که این قدر شعارات  کذا
مده  و  نیز   مفرما  که  چها  خواهم کرد

گوید  امروزکه: الوعده   وفا  یا   اخوی
آن  که  را   گفتی بر وعده وفا خواهم کرد

تا   نپرسند اهالی ز شما : پس چی  شد ؟
وعده کن دوره ی بعد این همه را خواهم کرد!